Jans Kunstenaar van de Week

Judith Joy Ross (°1946) is een Amerikaanse fotografe. Ze is vooral bekend door haar analoge portretfotografie. Ross gebruikt een grootbeeldcamera (8×10 inch) op een statief en drukt haar foto's met een analoog proces af, waarbij het negatief langdurig aan zonlicht blootgesteld wordt. Haar ' contacts ' zijn niet groter dan het negatief. Ze wordt vaak vergeleken met August Sander en Diane Arbus. Hier dus geen glamour of flitsende beelden maar indringende portretten van mensen met wie je voelt dat de fotografe bliksemsnel een 'klik' heeft gehad. Ze fotografeert mensen uit alle lagen van de Amerikaanse maatschappij: arbeiderskinderen in Pennsylvania, bezoekers aan het Vietnam Veterans Memorial in Washington D.C., immigranten, werknemers in Silicon Valley, leden en medewerkers van het Amerikaanse Congres, arbeiders. Uit deze foto's spreekt tegelijk een intimiteit en een emotionele afstand - ze behandelt haar onderwerpen respectvol. Ik las in het online tijdschr

In juni stelde ik vier weekends lang tentoon in Pijpketel, Ruimte voor Kunst - de galerij van Fritz Van Damme in Zottegem. Het was een heel fijne ervaring. Samen met mij stelde Hugo De Smaele daar tentoon. Ik leerde de man kennen en zo verzamelde ik genoeg informatie voor (eindelijk nog eens) een aflevering van Jans Kweek. Hugo De Smaele (1955) is van opleiding graficus. Hij heeft bijna zijn hele carrière gewerkt als docent aan de academie in Antwerpen. Naast zijn grafisch werk maakt hij (reeds lang en nog steeds) fijne werkjes in 'gemengde techniek': een combinatie van verschillende technieken binnen een werk. Hij vertrekt vaak van een bestaande foto of postkaart waar hij dan verschillende acties op toepast: uitsnijdingen maken, scheuren, overschilderen, aan elkaar hechten met tape of nietjes, elementjes toevoegen (spijkertjes, oude postzegels, afgeknipte vingernagels, doornen van rozen, haakjes, mesjes, stukjes kleefpleister, gedroogde motjes, stukjes tekst, opengevouwe

Deze Janskweek zal de laatste voor de zomervakantie zijn en misschien zoek je nog ideetjes voor een uitstapje. Voila: Maastricht, Bonnefantenmuseum: Berlinde De Bruyckere Tilburg, Museum De Pont: Kasper Bosmans Antwerpen, Middelheim: Congoville - zie eerdere post Antwerpen: Antwerp Photo Kunstenfestival Watou Leuven, M Museum: Vincent Geyskens - zie eerdere post Oudenaarde, MOU: Johan Taghon - zie eerdere post Brugge, Groeningemuseum: Sanam Khatibi - zie eerdere post En vandaag stel ik Erwin Olaf voor, van wie je recent werk kan gaan bekijken op Antwerp Photo. Erwin Olaf is een Nederlands fotograaf die wereldberoemd werd met heel expliciete foto's van mooie mensen, super esthetisch en gestileerd in scène gezet. Erwin Olaf is ook (als bekende homo) een uitgesproken voorvechter van gelijke rechten. Hij kan het goed zeggen en houdt zich niet in, dus hij stampte wel vaak tegen de schenen. Iets wat hij zich kon permitteren - de grote modemerken

Binnenkort opent er in De Garage in Mechelen (een heel mooie openbare tentoonstellingsruimte) een tentoonstelling met werk van Rein Dufait. Geboren in 1990, dus heel jong, maar wel bezig met het uitbouwen van een interessant oeuvre. Vlakbij de ingang van het SMAK (links van de ingang, bij het buitenterras van het SMAKcafé) staat een betonnen zuil van hem. Het werk is typerend, al is Dufait het type kunstenaar die heel diverse dingen maakt en met heel verscheidene dingen werkt - natuurlijk en gevonden materiaal, zand, cement, karton... Het gaat hem heel vaak meer om het proces dan om de precieze uitkomst. Zelf zei hij (in het tijdschrift HART): “Ik kan eigenlijk werken met alles wat voorhanden is en wil uitzoeken wat er mogelijk mee is, wat je kan en niet kan, tot wat het uiteindelijke resultaat wordt.” Het beeld, dat er sedert 2016 staat, heet Malkolos en is 'in situ' (ter plekke) gemaakt voor het S.M.A.K. Als een totempaal of een moderne Griekse zuil contrasteert het wer